گاهاً بازارها مورد اقبال مردم قرار میگیرند و روز به روز به تعداد فعالین آن بازار اضافه می شود و آمـار حجـم و ارزش معـاملات آن بـازار زیـاد می شود.

در مقابل برخی اوقات،بازار مورد قهر قرار میگیرد و کمتر کسی مایل به ورود به بازار است . دلیل رغبت یا عدم تمایل فعالین به بازار از چه چیزی نشأت می گیرد؟

 

پول یا نقدینگی آیا تعیین کننده است؟

برخی دلیل رونق و رکود بـازار را پول و نقدینـگی عنوان می کنند، در حالی که پول و نقدینـگی به بازاری ورود می کند که بازده متناسب با ریسک بهتری داشته باشد.

یعنی اگر سرمایه گـذاران احسـاس کننـد بازده انتظـاری یک بـازار نسبـت به ریسـک آن ارزنده است برای ورود به آن بازار تردید نمی کنند و بر عکس اگر سرمایه گـذار فکر کنـد که ریسـک به پاداش بازار ارزنده نیست از بازار خـارج می شود و بازار با رکود مواجه می شود.

 

ریسک به پاداش (بازده) عامل تعیین کننده است

باید در نظر داشت که ممکن است ریسک و بـازده یک بازار هیچ تغییری نکند ولی ریسک و بازده سایر بازارها تغییر کند و باعث تغییر شرایط بازار گردد.

مثال: شرایط بنیادی بازار سهام ممکن است تغییر نکند ولی بازار رمـز ارزها خیلی جـذاب گردد و باعث شود که تعداد زیـادی سرمایه گذار از بازار سهام به بازار رمز ارزها وارد شوند و این موضوع باعث رکود بازار سهام گردد.