تخصیص دارایی چیست؟

تخصیص دارایی یک استراتژی سرمایه گذاری است که با توجه به ریسک و بازده و هدف سرمایه گذار، دارایی های مناسب را در سبد سرمایه گذاری انتخاب می کند.

سه طبقه اصلی از دارایی ها شامل سهام، اوراق بهادار با درآمد ثابت و معادل نقدها می باشند که هر کدام ریسک و بازده خود را دارند.

 

اهمیت تخصیص دارایی

فرمول مشخصی برای تخصیص بهینه دارایی برای همه وجود ندارد. با این حال، همه متخصصان مالی اتفاق نظر دارند که تخصیص دارایی یکی از مهم ترین تصیماتی است که هر سرمایه گذار اتخاذ می کند. به عبارت دیگر، انتخاب سهام خاص یا اوراق بهادار با درآمد ثابت خاص، بعد از تعیین وزن مناسب هر طبقه از دارایی باید باشد.

هر سرمایه گذار با توجه به هدف خود، تخصیص دارایی انجام می دهد. به عنوان مثال کسی که قصد خرید خانه یا اتومبیل درآینده نزدیک دارد، قدرت ریسک پذیری کمتری دارد و باید در اوراق با درآمد ثابت ومعادل های وجه نقد سرمایه گذاری کند.

اگر شخصی قصد سرمایه گذاری برای دوران بازنشستگی دارد باید بخش عمده پول را در سهام سرمایه گذاری نماید، چرا که بازده بلند مدت سرمایه گذاری نوسان های کوتاه مدت را پوشش می دهد.

در تخصیص دارایی، میزان ریسک پذیری نقش مهمی دارد. کسانی که بعد از خرید سهام خواب راحت ندارند مناسب است که در دارایی های کم ریسک سرمایه گذاری کنند.

 

تخصیص دارایی بر مبنای سن

به صورت کلی، پیشنهاد خرید سهام برای مدت ۵ سال یا بیشتر پیشنهاد می شود. ابزارهای بازار پول برای بازده یک ساله و کمتر پیشنهاد می شود. اوراق بهادار با درآمد ثابتی از قبیل اوراق مشارکت و … برای مابین این دوگروه مناسب است.

در گذشته مشاوران مالی، با کسر سن سرمایه گذار از ۱۰۰درصد مناسب سهام برای آن سرمایه گذار را تعیین می کردند. به عنوان مثال کسی که سن وی ۴۰سال است، وزن مناسب سهام برای این سرمایه گذار ۶۰% می باشد. در ویرایش های جدید این فرمول سن سرمایه گذار را از ۱۱۰یا ۱۲۰ کسر می کنند. با افزایش سن باید محافظه کاری پرتفو بیشتر شده و وزن دارایی کم، ریسک بیشتر شود.

 

تخصیص دارایی با صندوق های- طول عمر Life Cycle Funds

این صندوق ها با نام “صندوقهای تاریخ مشخص” یا ” Target date Fund” نیز شناخته میشود.

این صندوق ها با هدف ایجاد ساختار یک پرتفو با ریسک وهدف مشخص با سر رسید مشخص می باشد. باید در نظر داشت که هر سرمایه گذار ویژگی ها و نیازهای خاص خود را دارد و این صندوق ها نمی توانند ۱۰۰% به نیازهای سرمایه گذاران جوابگو باشند و تا حدودی نیازهای آنها و ویژگی های جمعی آنها را در نظر می گیرد.

صندوق Vanguard Target Retirement 2030  نمونه ای از صندوق های طول عمر است که این صندوق در سال ۲۰۱۸ و با طول عمر ۱۲ سال وهدف بازنشستگی در سال ۲۰۳۰ ایجاد شد و برای کسانی که در سال ۲۰۳۰ بازنشسته میشوند مناسب است.

این صندوق در سال تاسیس ۷۱% سهام و ۲۹% اوراق درآمد ثابت بود که در سالهای اخیر به سمت کم ریسک تر یعنی ۶۷% اوراق ثابت و۳۳% سهام حرکت کرده است.